Czerwoniec - Jacek Piekiełko

"Poznaj historię ostatniego bandyty ZSRR, wychowanego przez zakłady karne. Człowieka, który w całym dorosłym życiu tylko siedemnaście miesięcy spędził na wolności... Siergiej Madujew nie miał łatwego życia. Jego dzieciństwo to dom dziecka i ulica, gdzie trafiał zawsze, gdy władze ZSRR internowały jego matkę ze względu na pochodzenie. Już od najmłodszych lat musiał nauczyć się kraść, aby wykarmić rodzeństwo. W dorosłym życiu szybko został skazany. Zaraz gdy osiągnął pełnoletność trafił do zakładu karnego. Wyszedł po sześciu latach, by za kilka miesięcy znowu wrócić do więzienia, tym razem z wyrokiem piętnastu lat. W 1988 r. przeniesiono go do otwartego zakładu karnego tzw. kolonii-osady, z której szybko uciekł. Został wpisany na listę poszukiwanych przestępców. Wtedy tak naprawdę rozpoczął się brutalny rajd po ZSRR, a nad Madujewem zawisła kara śmierci. Siergiej Madujew, znany pod pseudonimem Czerwoniec, miał swoje zasady. Taksówkarzom płacił zawsze w dziesięciorublowych banknotach, nie oczekując reszty. W niektórych sytuacjach podczas rabunków „pomagał” ofiarom. Elegancko ubrany, szarmancki dla kobiet, uprzejmy dla rozmówców. Wyrafinowany manipulator czy mężczyzna o gołębim sercu? Morderca czy ofiara systemu? Opowieść inspirowana prawdziwymi wydarzeniami."

Głównym bohaterem powieści "Czerwoniec" jest Sergiej Madujew. Wychowany przez ulicę i zakłady karne z niełatwym dzieciństwem. Całe swoje dorosłe życie spędził w więzieniu, a na wolności tylko siedemnaście miesięcy. Kiedy udawało mu się uciec, robił to co umiał robić -  kradł, napadał a i czasem zabijał swoje ofiary jak też i je ratował z różnych opresji. Mimo kryminalnej "łatki" mężczyzna ma swoje zasady. Jest uprzejmy dla kobiet, kulturalny, szarmancki, opanowany. Z jednej strony był bandytą a z drugiej cenił sobie dobre maniery. Taksówkarzom płacił dziesięciorublowymi banknotami zwanymi czerwońcami nie chcąc reszty, przez co zrodził się jego pseudonim. W momencie ucieczki z zakładu karnego zawisa kara śmierci nad Madjewem a On sam zaczyna brutalną podróż po ZSRR.  Czy Sergiej Madujew to bezwzględny przestępca czy człowiek z trudnym dzieciństwem?

Jacek Piekiełko zabiera nas do mrocznego ZSRR, które na samą myśl już mi się kojarzy z łagrami, bólem, cierpieniem i wszelkim złem. Jego bohater to osoba, która niestety nie miała w życiu żadnego wyboru  przychodząc na ten świat. Od samego urodzenia jego życiu towarzyszy walka o przetrwanie.

Człowiek pełen sprzeczności, który czasem mimo swoich wykroczeń sprawia, że albo się mu współczuje albo życzy jak najgorzej. Człowiek, którego tak naprawdę los skrzywdził ale nie do końca pozbawił ludzkich odruchów, które czyniły go wyjątkowym w sposób niezrozumiały dla niejednego z Nas. 

Autor prócz osobowości Czerwońca przybliża także rzeczywistość więzienną, skupiając się na bezduszności strażników więziennych co jeszcze bardziej potęguję skalę emocji jakie wykluwają się podczas czytania. Bezradność, niemoc, niedowierzanie, że takie historie miały w ogóle miejsce.

Książka przedstawia fakty, o których nie miałam pojęcia, że się w ogóle wydarzyły. Bardzo dobrze napisana i jednocześnie wstrząsająca, cała okraszona silnymi emocjami. Doskonale udokumentowana, fascynująca i przerażająca historia cierpienia, rasizmu i zbrodni.

                                                 Pozdrawiam