"Pewnego razu w Abu Dhabi" - Agata Grabowska

"Kiedy Khafiyah, najmłodsza z rodzeństwa, otrzymuje propozycję wyjścia za mąż za syna milionera w zamian za pomoc finansową rodzicom, postanawia ją przyjąć i wyjeżdża z Pakistanu do Zjednoczonych Emiratów Arabskich. W Abu Dhabi bardzo szybko staje się znienawidzoną żoną i kulą u nogi. Pewnego dnia jednak do Emiratów przybywa niespodziewany gość, który wywraca życie wszystkich do góry nogami."

 "Pewnego razu w Abu Dhabi" to historia Pakistanki , która w imię honoru, poświęca swoje życie i bierze ślub z nieznajomym mężczyzną i wyprowadza się do Zjednoczonych Emiratów Arabskich. Początki jej małżeństwa to pasmo nieprzyjemnych wydarzeń do momentu kiedy to pojawia się w pałacu osoba, która zmienia wszystko. Wspólne ocenianie małżonków po pozorach, które ich zgubiło i poróżniło w końcu ujrzało światło, tlące się płomieniem i żarem gorącym nie tylko tym na niebie....

Czy małżeństwo z wyboru okaże się porażką i męką dla dziewczyny... a może stanie się drogą, którą wyznaczył jej los i obdarował uczuciem, którego  jeszcze nigdy nie znała...?

Bardzo lubię czytać książki przedstawiające inną kulturę od Naszej. Tutaj mamy już dość znany ale  ciekawy wątek arabskiej kultury. To książka, która opisuje arabską rzeczywistość, widzianą oczami kobiety.  Historia w niej zawarta może wstrząsać, pokazując czytelnikowi, jak bardzo różni się tamtejsza kultura od tej, którą znamy i z którą mamy do czynienia na co dzień. Uwielbiam czytać takie książki. Dzięki niej możemy dowiedzieć się o obyczajach i jak ich religia jest ważna ponad dobro własnych dzieci. Autorka opisuje życie i przerażającą kulturę, w której kobiety nie mają żadnych praw, a ich los jest zależny od mężczyzn. Tego typu książki naprawdę trudno jest ocenić. To tak jakby wystawiać noty za czyjeś życie, czy też wybory. Historia ta, na pewno wciąga i pozwala wczuć się w przeżycia dziewczyny.

Książka napisana jest w taki sposób, że z łatwością przenosimy się do życia poszczególnych bohaterów, autorka wprowadza nas w ich emocje, bieżące rozterki sprawiając, że ostatnia kartka książki jest tylko formalnością. Całkowicie dałam się porwać tej emocjonującej, nietuzinkowej, zaskakującej historii​

​Poznając takie historie cieszę się że nie urodziłam się w takiej kulturze.  Jednakże myślę, że książkę warto wziąć do ręki i przeczytać.

                                                   Pozdrawiam,